تحلیل عملکرد مدیریت شهری بر پایة معیارهای پایداری محله‌‌ای در بافت تاریخی شهر یزد

امروزه مدیریت نوین شهری در قالب فرایند یکپارچه‌‌سازی کوشش‌‌های کنش‌‌گران شهری با شکل‌‌دهی به فضای زیستی در همة زمینه‌‌ها، با هدف بهبود اوضاع زیست- محیطی، اجتماعی- فرهنگی، کالبدی- فیزیکی و اقتصادی شهرها و به‌طور ویژه محله‌های شهری، در‌پی افزایش رفاه شهروندان و دستیابی به توسعة پایدار محله‌‌ای و شهری است. در این راستا، پژوهش حاضر بر آن است تا با شناسایی و تحلیل عملکرد مدیریت شهری، نقش و جایگاه این کنش‌‌گر را در پایداری محله‌های ناحیة تاریخی شهر یزد مورد بررسی قرار داده و با توجه به اهمیت این کنش‌‌گر راهبردی و کلیدی در شهرها، به تحلیل آن بپردازد. این نوشتار کوشیده است با رویکردی کاربردی- توسعه‌‌ای و با روش اسنادی و پیمایشی، پس از شناخت وضعیت رضایت از عملکرد مدیریت شهری در پایداری محله‌‌ای در چهار بُعد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، زیست- محیطی و فیزیکی- کالبدی، با استفاده از ابزار پرسشنامه به هدف فوق دست یابد. نتایج به‌دست‌آمده از آزمون‌‌های آماری T-test و تحلیل واریانس، مبیّن این نکات است که عملکرد مدیریت شهری در قالب ابعاد چهارگانة پایداری محله‌‌ای در محله‌های بافت تاریخی شهر یزد، شرایط مطلوبی را دارا نبوده و از حد‌ متوسط کمتر است. همچنین، نتایج آزمون تحلیل واریانس بیان می‌‌کند که از‌نظرِ شهروندان، عملکرد مدیریت شهری در ابعاد اجتماعی- فرهنگی، زیست- محیطی و فیزیکی- کالبدی بین محله‌ها، تفاوت معناداری وجود دارد؛ اما از‌نظرِ شاخص‌‌های بُعد اقتصادی بین محله‌های نه‌‌گانة بافت تاریخی، تفاوت معناداری وجود نداشته و شهروندان همة محله‌ها‌ عملکرد مدیریت شهری را ضعیف ارزیابی کرده‌‌اند.